Birleşmiş Milletler raporlarında 0-18 yaş arası bireyler çocuk olarak adlandırılmaktadır. Çocukluk dönemindeki kişiler büyüme evrelerinde bir takım bilişsel, duygusal ve davranışsal sorunlar yaşayabilmektedirler. Çocukluk dönemi yaşamın temeli olarak düşünüldüğünde, bu dönemde meydana gelen bir sorun çözüme kavuşturulmadan es geçildiği taktirde ilerleyen yaşlarda daha başka problemlerin oluşmasına yol açabilmektedir. Özellikle henüz sorunları sözlü ifade edebilme yeteneğinin fazlaca gelişmemiş olduğu 3-6 yaş arası çocuklarda davranışlarda meydana gelen değişiklikler bir şeylerin yolunda gitmediğinin göstergesi olabilmektedir. Herhangi bir sorunu olduğu fark edilen çocuğun, uzmanlar tarafından birebir görüşülerek sebeplerinin ortaya konulmaya çalışıldığı terapilere çocuk terapisi denilmektedir. Bu terapilerde konunun muhatabı olan çocuk ile görüşme yapılırken gerekli görülen durumlarda anne ve babalardan da destek alınmaktadır. Çocuğun davranışlarında meydana gelen değişimlerin neler olduğu, daha öncesinde nasıl davrandığı aileden bilgi alınarak terapi sürecinde gözlemlenmektedir. Bu terapiler yaş grubu gereğince daha çok oyun içerikli olmaktadır. Terapilerde göze çarpan sorunlar giderilerek mutlu ve uyumlu bir çocukluk dönemi yaşanması temel amaçtır.
